2. dolecieć
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zalecieć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zalatywać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zalecieć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIb, zaleciećcę, zaleciećci, zaleciećciał, zaleciećcieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zalecieć — dk VIIa, zaleciećcę, zaleciećcisz, zaleciećleć, zaleciećciał, zaleciećcieli zalatywać ndk VIIIa, zaleciećtuję, zaleciećtujesz, zaleciećtuj, zaleciećywał 1. «lecąc, unosząc się w powietrzu dotrzeć gdzieś, osiągnąć jakiś cel, kres; dolecieć»… … Słownik języka polskiego
nawiać — dk Xb, nawiaćwieję, nawiaćwiejesz, nawiaćwiej, nawiaćwiał, nawiaćwiali a. nawiaćwieli, nawiaćwiany nawiewać ndk I, nawiaćam, nawiaćasz, nawiaćają, nawiaćaj, nawiaćał, nawiaćany 1. «o prądzie powietrza: nanieść, napędzić, nasypać czegoś; nadmuchać … Słownik języka polskiego
zalatywać — ndk VIIIa, zalatywaćtuję, zalatywaćtujesz, zalatywaćtuj, zalatywaćywał, zalatywaćywany 1. forma ndk czas. zalecieć (p.) 2. pot. «wydzielać jakąś (zwykle nieprzyjemną) woń, pachnieć nieprzyjemnie» Ubranie zalatywało stęchlizną … Słownik języka polskiego
zalecenie — n I 1. rzecz. od zalecić, zalecieć. 2. lm D. zalecenieeń «to, co zostało komuś zalecone; polecenie, rada» Surowe zalecenie. Otrzymać zalecenie. Przestrzegać zaleceń lekarza. Stosować się do czyichś zaleceń … Słownik języka polskiego
zalatywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk Ib, zalatywaćtuje {{/stl 8}}– zalecieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb, zalatywaćci, zalatywaćciał {{/stl 8}}{{stl 7}} o zapachach: docierać skądś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z kuchni zalatywał zapach spalonego ciasta.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zalecenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zalecić, zalecieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zalecenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zalecenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} coś, co zostało komuś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
